به گزارش فرهنگ امروز به نقل از تسنیم؛ این روزها بازار برگزاری کنسرتها و انتشار آلبومهای موسیقی گرم است. در این روزهای خرداد تقریبا هر سلیقهای میتواند، علایق خود را در میان کنسرتها و آلبومهای منتشر شده پیدا کند.
در این میان برخی به دنبال موسیقی جدی و البته گاهی موسیقی نواحی هستند. در ادامه به معرفی برخی از آثار تازه منتشر شده در ژانر موسیقی جدی و نواحی میپردازیم.
«نی مِه» نام آلبومی است که حاصل تلاش محسن شریفیان است. موسیقی کار دریانوردان در لنج، دریا و خشکی از مهمترین انواع موسیقی در خلیج فارس است. موسیفی نِی مِه در تهییج روحیهٔ کارکنان لنج یا کشتی و تحمل کارهای طاقت فرسای دریا توسط آنها کارکردی بسیار مهم و تاثیرگذار دارد. بیشتر نِی مِهها ریتمیک و دو ضربیاند و وزن آنها تابع شرایط کاراست.
«موج» نام آلبومی است که شامل دونوازی عود و تمبک در دستگاه همایون است. این اثر بر اساس ساختههای محمدباقر زینالی و با ایدهٔ استفادهٔ توانمندی و تکنیکهای مخصوص عود در موسیقی کلاسیک ایران تهیه شده است.
سِتَروَن نام آلبومی است که موسیقی، سنتور و آوازش را بابک بوبان ساخته، نواخته و خوانده است.
بوبان درباره این آلبوم مینویسد: داستانی است که با موسیقی روایت میشود. سنتور و آواز گفتگوهای داستان را می آفرینند و راویان صحنه ها را روایت می کنند. سترون جمع عناصر متباین؛ همنشینی عناصر متفاوت، متقابل، غیر همجنس، دور و نزدیک و مانند این است. الگوی قصه گویی توسط موسیقیدان-راوی الگویی قدیمی است. اما اینجا با پرداختی امروزی و نو صورت گرفته. موضوع شعر کهن است اما ارائه اش نو. سنتور ساز محلی نیست؛ ساز شهر است. به علاوه، سنتورِ سترون حتی سنتور متعارف هم نیست. مایههای سترون از گوشههای ردیف دستگاهی است اما قطعات ضربی وامدار قطعات موسیقی محلی. پیش درآمد و چهارمضراب و رِنگی در کار نیست. آوازها هم، علیرغم پیروی از شکل ملودیک و ریتمیک گوشههای ردیف موسیقی دستگاهی، دارای رگههای برجسته و فراوانی از حالتها، فاصله ها و لحنهای آوازهای محلی هستند. به سخن دیگر، سترون جمع همنیشنی عناصری است که شاید در جایی دیگر، نه اصلا کنار هم مینشینند و نه ابداً اینگونه.
روستاهای کردستان گنجینه وسیعی از موسیقی را دربردارد که تنوع ریتم و زیبایی لحن در هرکدام از این مناطق رنگ و شیوه خاص خود را دارد. ملودیهایی که در این اثر ساخته شده است بر گرفته از بخشهای مختلف موسیقی روستایی کردستان است.
آواز سکوت مجموعهٔ تصانیفی است که در آن شعر و موسیقی با هم خلق شدهاند. این اثر دومین ساختهٔ امیرحسین سام است و شامل قطعات «آواز سکوت»، «شب»، «باز بخوان»، «میدانم که میآیی»، «آهسته آهسته»، «بیداری»، «سه تار و پیانو» است.
نوازندگان ارکسترِ این آلبوم عبارتاند از: سینا جهان آبادی، میثم مروستی، علی جعفری پویان، مازیار ظهیرالدینی٬ کریم قربانی٬ علیرضا خورشید فر٬ ناصر رحیمی٬ فرشید حفظی فرد٬ آزاد میرزاپور٬ سورنا صفاتی٬ پریچهر خواجه٬ کامبیز گنجه ای٬ امیرعلی سام٬ حسین رضایی نیا.
نظر شما